بانوی کارشناس الهیات، راننده اتوبوس است+ عکس

خانه خبر : بانوان ایرانی با استعدادی که دارند توانسته اند اثبات کنند که از پس هر کاری بر می آیند. زنان در ایران اسلامی امروزه جوهر وجودی شان را در فعالیت های اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی نشان داده اند تا جایی که گاهی با ایجاد اشتغال، مردان را به کار گرفته اند و بی ادعا خودشان را در موفقیت های مملکت سهیم می دانند.

در ادامه گفت وگویی داریم با زهره عرفانیان، بانویی که توانسته اثبات کند بانوان ایرانی به دلیل استعدادی که دارند از پس هر کاری بر می آیند.زهره عرفانیان فارغ التحصیل مقطع لیسانس رشته الهیات است و مدتی هم به عنوان دبیر تدریس کرده، دو فرزند دختر دارد که یکی دارای مدرک دکتری بیومکانیک و دیگری کارشناس ارشد عمران است و همسرش هم شغل آزاد دارد.

وی در پاسخ به این سؤال که چگونه اقدام به گرفتن گواهینامه پایه یک کرده است، اظهار کرد: حدود ۱۰ سالی است که گواهینامه پایه یک دارم و گرفتن پایه یک هم از یک شوخی با همسرم نشأت می گیرد که وی می گفت خانم ها که نمی توانند براحتی گواهینامه پایه یک بگیرند، من گفتم من می توانم و خلاصه هم موفق شدم؛ خودم اتوبوس ندارم و به دلیل علاقه ای که دارم با دیگر رانندگان کار می کنم که البته تعجب مردم را در پی دارد و بسیار جالب است.

این راننده اتوبوس گفت: به طور جدی دو سالی است که با اتوبوس رانندگی را آغاز کرده ام و چون دختر و همسرم ساکن اصفهان هستند بیشتر برای دیدن دخترم در خط شمال – اصفهان و همچنین لنگرود به تهران کار می کنم.عرفانیان در خصوص بروز مشکلات فنی گفت: از آنجا که اتوبوس ها تک راننده نیستند، خدا را  شکر تاکنون کسانی که به عنوان راننده دیگر حضور داشتند، هــــمه فنی کار بودند و به کمک این دوستان مشکلات برطرف شده است.وی درخصوص برخورد مردم بیان کرد: یک بار که به عنوان راننده پشت فرمان نشستم یک خانم سن بالا جیغ و داد کرد که این ما را به کشتن می دهد، از آن پس همیشه سعی می کنم به عنوان راننده دوم بنشینم، اغلب مسافران از این مسأله استقبال کرده و از من سؤال می کنند چگونه می توانند گواهینامه پایه یک بگیرند.

عرفانیان درخصوص مدیریت داخل و خارج خانه افزود: از بابت پخت و پز خیالم به سبب وجود دخترم راحت است، بعضی وقت ها هم غذا را آماده می کنم و می روم، مشوق اصلی من در کارم، همسر و فرزندانم هستند و با حمایت های آنان توانستم تا این حد در این کار موفق باشم.این بانوی راننده اتوبوس ادامه داد: وقتی ۱۰ سال پیش برای گرفتن گواهینامه مراجعه کردم اوایل پذیرش این موضوع که خانمی برای اخذ گواهی پایه  یک مراجعه کند، برای مسئولان عجیب و باور نکردنی بود، اما الحمدلله الان این فرهنگ بخوبی جا افتاده است و حتی در مسیر سفرهایم سرهنگ محترمی هست که همیشه تحسینم می کند.

وی اضافه کرد: حداکثر سرعت مجاز برای اتوبوس ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت است، یادم است اوایل که با راننده ای همکاری می کردم، وقتی نخستین بار پشت فرمان نشستم و با سرعت مجاز در حال رانندگی بودم، این سرعت از نظر او زیاد به نظر می رسید و می گفت خانم را چه به رانندگی، برو به قورمه سبزی پختنت برس؛ به هرحال بعضی می پذیرند و بعضی نمی پذیرند و دیدگاه ها متفاوت است، البته از همکارانی که ما را می پذیرند تشکر می کنم و از افرادی هم که برخورد بدی دارند، اصلاً ناراحت نمی شوم.

عرفانیان با اشاره به خاطره ای یادآور شد: یک روز صبح از اصفهان حرکت کرده و به تونل منجیل رسیده بودم که یک پرشیا وقتی دید راننده خانم پشت فرمان نشسته، شروع به اذیت کردن کرد، از تونل که بیرون آمدیم سریع بدون اصلاح مسیر به محض اینکه اتوبوس را رد کرد، زود پیچید جلو اتوبوس و من هم سریع از ترمز اضطراری استفاده کردم، اما باز برخورد صورت گرفت و من مقصر شدم و جریمه هم به پای خودم بود.وی با بیان اینکه رانندگی اگرچه شغلی شیرین است اما سختی خودش را دارد، گفت: وقتی به ترمینال مقصد می رسیم، استراحتگاهی برای راننده خانم در ترمینال ها وجود ندارد، همچنین مشکل دیگری که وجود دارد، بیمه است که ماهانه ۱۱۰ هزار تومان پرداخت می کنیم، چرا که رانندگی جزو مشاغل سخت محسوب نمی شود، در صورتی که اگر رانندگی مداوم باشد، تکان های مداوم باعث ایجاد فاصله بین ستون فقرات می شود، در سایر کشورها رانندگی نیز جزو مشاغل سخت محسوب می شود.