آخرین ارسال های انجمن

عنوان	پاسخ	بازدید	توسط
اس ام اس های خنده دار ضد پسر	0	364	blackdrama
لی مین هو جذاب ترین مرد اسیا	6	1931	blackdrama
به این میگنننننننننننننننن تاااااااااااااااااریخ	5	760	adcb
خب اینم از کفش... کدوم یکی رو دوس داریید؟	2	1023	golbarg
کدوم مدل خونه رو دوس داری ؟؟	2	899	golbarg
صحنه ای نادر از دعوای زن و شوهر 18	6	4640	golbarg
دوران مدرسه کجا نشسته بودیراستشو بگو ؟	12	2193	nazaninzahra91
زیبا و دردناک !!!!!!!!!!!!	3	1106	javad722
دو تا سوال؟؟؟؟	2	750	abol
طنز حرف زدن زنها	2	997	abol
یادش بخیر اون وختا...	1	834	abol
مناجات نامه یک دانش آموز تنبل با خدا-آخر خنده	3	1695	abol
مگه میشه !!! مگه داریم !!!	1	692	abol
عاقبت خانم ها	4	1772	abol
مدیونی فکر کنی فتوشاپ یا خالی بندیه !	1	1019	ehsan3703
فک کنم چشمای من الاغ داره !!!!!!!!!!	2	1235	ehsan3703
و اینجا دبی هست بعد از حدود 20 سال!	7	1951	ehsan3703
اینجا نه آمریکاست نه اروپا اینجا وطنم ایران, لاهیجان است.	5	2938	ehsan3703
عکـس نوشته های زیبا و پند آموز ژوان	8	2238	sefocot
راستی!!!!! تا حالا از این بلا ها سرتون اومده؟؟؟؟	0	822	azimi

12 3 4 5 »

طنز؛ بوروکراسی دلواپسی

          دانشجویان پزشکی  
            بازدید : 95
          سه شنبه 30 تیر 1394
           نظرات (0)
        

سال‌هاست در کشور با پدیده دلنگران خیابانی روبه رو هستیم. دلواپس خیابانی کسی است که برای اعتراض به وضع موجود به خیابان می‌آید و حالتی مثل حالت نوه عمویادگار دارد. یعنی پشتش رادیاتور نصب است. این رادیاتور هم آنقدر داغ است که کسی دست بزند به قطع و یقین جیز شده و خواهد سوخت، برای همین کسی به آنها دست نمی‌زند. ولی خب قضیه برای ما معمولی‌ها متفاوت است. ما چون همه می‌دانند که عناصر خشونت طلبی هستیم و معمولا بعد از ظهرها که از روزنامه بیرون می‌آییم برای تمدد اعصاب سه چهار نفر را ترور می‌کنیم و مکان‌های عمومی را به رگبار می‌بندیم زیاد به ما اعتماد نمی‌کنند. حق هم دارند واقعا.

مثلا اگر ما (عناصر خشونت طلب) تجمع چهار نفره‌ای روبه‌روی دفتر مدیرمسئول برگزار کنیم و بگوییم آقاجان حقوق تیرماه ما را پرداخت کن (البته برای مثال عرض می‌کنم وگرنه ما با تیر مشکلی نداریم، خرداد پرداخت نشده) چند هلی کوپتر و نفربر زره پوش از 6 جهت محاصره‌مان می‌کنند و کماندوهایی با انعطاف بدنی زیاد از بالای ساختمان روی سرمان فرود می‌آیند و ما هم تسلیم قانون (مدیرمسئولش) می‌شویم و بعد از مدتی هم اظهار ندامت می‌کنیم که واقعا این چرک کف دست چه اهمیتی داشت که ما به خاطرش چهار نفری امنیت کشور را به خطر انداختیم و وقت این همه انسان شریف را هم گرفتیم.
در همین راستا داریوش مهرجویی، کارگردان مطرح کشور در گفت‌وگویی با ایلنا با اعتراض به عدم دفاع وزارت ارشاد از مجوزهایی که برای فیلم‌های سینمایی صادر می‌کند گفته: فیلمسازان به جای ارشاد مجوزشان را از کف خیابان بگیرند.

واقعا حرف درست را آقای مهرجویی زد. به نظرم خود ارشاد هم الان در رودربایستی مانده و مطمئنا خودش هم حال و حوصله صدور مجوز و دردسرهای بعدش را ندارد. حتما خود آقای وزیر هم موافقت می‌کند. چند تا میز در خیابان می‌گذاریم و یکسری دلنگران هم می‌نشانیم پشت این میزها که مجوزها را صادر کنند. (دلنگران‌ها دیگر حقوق کمش را ببخشند. کار فرهنگی است دیگر!) اتمام حجت هم می‌کنیم که فردا دوباره برای مجوزهایی که خودشان صادر کرده‌اند راهپیمایی اعتراضی نکنند، چون به هرحال عادت کرده‌اند و بعضی کارها دست خودشان نیست.

شما به عنوان هنرمند به روزی فکر کن که دیگر بعد از گرفتن مجوز نگران عواقبش نیستی. یک کتابی داری و می‌خواهی مجوز بگیری. می‌روی پیش دلواپس و اگر قبل از این به ارشاد می‌گفتی «کجاهاشو حذف کنم؟» الان به دلواپس میگی «کجاهاشو چاپ کنم؟» اگر هم فیلمی چیزی داشته باشی می‌گویی کجاهاشو پخش کنم؟! اهالی موسیقی هم بهتر است نیایند بگویند کجاهاشو بخونم؟ خجالت بکشند. دلواپس قبول زحمت کرده، از کار و زندگی زده، وسط خیابان میز گذاشته و بروکراسی ایجاد کرده که خواننده و مطرب بیاید مجوز بگیرد؟ خب اگر قرار بود مجوز بگیرد که همان ارشاد بود و مجوزش را می‌داد. چه نیازی به دلواپس بود؟ برو خجالت بکش. انگشت می‌زنی به دکمه و تار و با دهن فلوت می‌زنی که چی بشه؟ مشکلات مملکت حل میشه؟ گرونی مهار میشه؟ خجالت بکشید. اینقدر دلواپسان را اذیت نکنید. فردا سکته می‌کنند ما باید هزینه‌اش را بدهیم. ‌

منبع : روزنامه قانون